Op 27 oktober 2015 is Tiny overleden. Tiny heeft een belangrijke invloed gehad op mijn ideeën voor een woonboerderij voor ouderen. Lees daarover in mijn vorige blog: In loving memory. Tiny was een bijzondere dame die zichzelf vaak onderschatte en moeite had om te uiten wat ze echt vond en voelde. Net als veel mensen was ze bang voor de reactie en beoordeling van anderen. Ik heb daar veel van geleerd en daar ben ik haar nog steeds dankbaar voor. Het doet me pijn dat zij dat nooit heeft kunnen zien. Voor de begrafenis van Tiny heb ik een gedicht geschreven en voorgedragen.
Onuitgesproken woorden
Rusten zwaar tussen ons in
Je wist wel hoe het hoorde
Maar er was nooit een goed begin
En nu het einde is gekomen
Is die tijd voorbij gegaan
En heb je niet kunnen vertellen
Wat het met je heeft gedaan
Dankbaar was je voor het leven
Maar nog meer voor iedereen erin
De steun die je familie je heeft gegeven
Als het even moeilijk ging
De onzekerheid en nervositeit
Weerhielden je om te praten
Over de dankbaarheid die je voelde
En daarom heb je het zo gelaten
Nu zullen ze eeuwig blijven rusten
Was er niemand die ze hoorden
En is het niet alleen de stilte die jij achterlaat
Maar ook, de onuitgesproken woorden
3 november 2015, Herdenkingspark Westgaarde, Osdorp Amsterdam
Meer informatie over Spirits Bay kan je vinden in mijn blog The point of no return.
Comments