Feels like home

Soms kom je op plekken die zich direct aan je weten te binden. Je het gevoel geven dat je er ‘thuis’ bent. Een van die plekken is de Raggedy Range farm in Central Otago. Ik ben hier inmiddels anderhalve week en heb nog geen moment nagedacht om te vertrekken of een volgende bestemming te vinden. Het is een combinatie van de mensen, de omgeving en alles wat ik hier kan en wil leren.

Raggedy Range

De Raggedy Range is een familieboerderij van 80 hectare. Nick, Faith en hun zoon Bryce runnen de boerderij. Ze hebben edelherten, melkschapen, melkgeiten, een aantal koeien, varkens en een grote moestuin en boomgaard. Bryce is verantwoordelijk voor het melken van de geiten en schapen. Faith maakt geitenkaas en schapenkaas, en Nick houdt zich bezig met de edelherten en staat op de markt om de kaas te verkopen. Iedereen heeft hier zijn eigen taken en verantwoordelijkheden en er is ontzettend veel te doen en te leren.

Leertraject

Elke ochtend sta ik vroeg op om Bryce te helpen met het melken (zie mijn blog “Writing stories”). Een heerlijke bezigheid om zo dichtbij de dieren te zijn, hun vertrouwen te voelen en af en toe een ‘knuffel’ te krijgen. Daarna help ik Faith met diverse kaasgerelateerde werkzaamheden om vervolgens met de meest variabele taken te helpen. Nick was tot een aantal jaar geleden docent en vindt het heerlijk om al zijn kennis over te dragen. Ik leer ontzettend veel van hem, over de herten, varkens, de moestuin, het inmaken en drogen van fruit en al zijn levenservaring en verhalen van de markt.

Feels like home

Het is bijzonder hoe gastvrij Nick, Faith en Bryce zijn. Vanaf het eerste moment heb ik mij hier thuis gevoeld. Zo ben ik na zes maanden eindelijk weer op een fiets gestapt. Het is in Nieuw-Zeeland niet overal even prettig om te fietsen. Niet alleen vanwege de bergen, maar ook omdat er behoorlijk hard wordt gereden op de weg en er geen aparte fietspaden zijn. Hier in Central Otago is dat anders. Op een paar minuten fietsen van de Raggedy Range ligt de Rail Trail. Dit was een voormalige treinverbinding met de oostkust. Jaren geleden is de treinrails weg gehaald omdat de verbinding meer kostte dan het opleverde. Het is nu een prachtig, autovrij én vlak, fietspad. Ik geniet bijzonder van dit ‘thuis’ momentje.