De dagen op een melkboerderij beginnen vroeg. Heel vroeg. Elke dag om 5 uur moeten de koeien van het weiland worden gehaald om te worden gemolken. Ondanks het geluid van de motoren van de quads, is dit een rustig moment. De koeien staan vredig te grazen en lopen op hun gemak naar de plek waar ze gemolken moeten worden. Sommige koeien hebben wat aansporing nodig, maar meestal gaat het goed. Grappig feitje is dat de eerste koeien die klaar staan om gemolken te worden elke dag de eerste zijn en de laatste zijn elke dag de laatste. Sommige koeien hebben duidelijk wat meer haast dan de andere.
Het melken gebeurd door middel van een machine, waarbij de koeien in twee rijen van 30 worden opgesteld. Eerst wordt de ene rij aangesloten op de machine en zodra een van de koeien klaar is (dat duur gemiddeld 8 tot 12 minuten per koe) wordt het melkapparaat op de koe in de andere rij aangesloten. Het is een soort vacuümpomp die de melk uit de uiers zuigt.
De koeien (240 in totaal) geven op dit moment ongeveer 3.000 liter per dag. Dit verschilt echter gedurende het seizoen. De koeien worden enkel in de ochtend gemolken. Stuart en Melisa hebben geen personeel, dus zij doen dit elke ochtend. Het is hard werken, zonder weekend, vakanties of dagen dat je ziek kan zijn. Op de boerderij gaat het leven door en de koeien wachten niet. Daartegenover staat wel dat je elke ochtend verse warme melk in je koffie hebt.
Het melken is keihard werken, maar ook leuk om te doen. Alleen zoals de meeste dingen heeft het ook een keerzijde, in dit geval een met een donkerbruin randje; koeienpoep. Tijdens het melken sta je in een soort geul, waardoor je lager staat dan de koeien, makkelijker bij de uiers kan, maar ook een makkelijk doelwit voor alle spetters. Het is niet dat de koeien er rekening mee houden dat jij daar staat, als ze moeten dan moeten ze. En ze moeten vaak. En veel. Na twee uur melken in de ochtend weet ik inmiddels dat de early morning breeze in Nieuw-Zeeland niet altijd alleen maar bloemen en dauw ruikt.
Comments