Het leven op een boerderij in Nieuw-Zeeland is niet altijd even makkelijk. Vooral als je ver van de ‘bewoonde wereld’ woont, ben je vaak op je eigen talenten en kunnen aangewezen. In de afgelopen maanden is mij duidelijk geworden dat boeren vaak van alles wel iets kunnen. Dat houdt in dat ze (kleine) mechanische problemen kunnen oplossen, tot op zekere hoogte dierenarts zijn, loodgieter, timmerman, monteur, elektricien, bouwvakker, schilder en noem maar op. Ze weten veel van eten, het bewaren van fruit en groente en het slachten van dieren. Mijn tijd hier is één grote leerschool. Ik word steeds handiger en bedreven in het bedenken en uitvoeren van (kleine) oplossingen voor situaties die zich voordoen. Ook heb ik veel nieuwe vaardigheden geleerd.
Composthoop
Indien je de grond op de boerderij gezond wil houden en veel groente en fruit wil, dan moet je wat teruggeven aan de aarde. Op alle boerderijen waar ik ben geweest hebben ze composthopen. Dit zijn zowel hopen waar al het groene ‘afval’ in terecht komt, als speciaal gebouwde composthopen. Dit laatste heb ik afgelopen week gedaan. Het belangrijkste daarbij is dat je verschillende lagen van divers materiaal gebruikt. Zo heb je zowel bruin (koolstofrijk en luchtig) materiaal nodig, bestaande uit houtsnippers, stro, takjes ed als groen (stikstofrijk en vochtig) materiaal, bestaande uit mest, vers tuin- en keuken afval. Andere voedingsstoffen voor de mesthoop zijn bijvoorbeeld eierschillen. Al deze verschillende lagen moet je goed nat maken en om te zorgen dat de hoop zijn warmte niet verliest is afdekken een goed idee. Bijvoorbeeld met oud tapijt. In de loop van de dagen wordt de composthoop steeds warmer en vlak voordat het zijn warmte verliest is het goed hem nog een keer om te draaien (van buiten naar binnen). Een aantal maanden later heb je prachtige nieuwe aarde om toe te voegen aan de tuin.
Dierenarts
Op een organische boerderij krijgen de dieren enkel medicijnen toegediend op het moment dat ze het echt nodig hebben. Op veel andere boerderijen krijgen de dieren uit voorzorg medicijnen toegediend. Het effect daarvan is dat op het moment dat ze het nodig hebben de medicijnen niet echt meer werkt. De afgelopen weken was ik op een organische boerderij en daar heb ik het nodige meegekregen van de behandeling en de verzorging van de dieren. Als geiten zich niet goed voelen, dan krijgen ze dennentakken en wilgenboom te eten. Dit zorgt ervoor dat ze meer energie krijgen en bevat veel mineralen. Als dat niet werkt, dan krijgen de zieke dieren uiteindelijk wel medicijnen toegediend, maar vaak genoeg hebben ze het niet nodig. Een van de geiten, Tyra, had een ontstoken hoef. In plaats van haar antibiotica te geven hebben we haar hoef twee weken, elke dag geweekt in soda (natriumcarbonaat), de wond schoongemaakt en een zalfje op gesmeerd. Inmiddels springt Tyra weer vrolijk in het rond. Natuurlijk vergt dit veel meer tijd dan het geven van één spuitje, maar op lange termijn heb je veel gezondere en gelukkigere dieren. Daar profiteer je als boer natuurlijk van.
1000 things
Kortom op een boerderij zijn ontzettend veel taken en het is goed om overal een beetje vanaf te weten. Het werk is heel variabel en dankbaar om te doen. Een van mijn taken de afgelopen weken, was het verzorgen van Wattles (betekenis: Lellebel). Wattles was ziek geworden en omdat ze niet beter werd kreeg ze medicijnen toegediend. Omdat het een organische boerderij is moet ze dan vervolgens 35 dagen apart van de groep worden verzorgd. Elke ochtend ging ik naar haar toe om extra eten te brengen, graan, wilgenboom, dennentakken. Vanaf het moment dat ze zich iets beter voelde, stond ze bij het hek op me te wachten en beantwoorde ze mijn roep ‘Wattles’ altijd met een ‘beeeéhhh’. Wattles en ik hadden een band, en ik had haar zo mee mogen nemen. Helaas denk ik niet dat ze gelukkig was geworden van reizen in een auto. Een paar dagen geleden heb ik mijn pijn in mijn hart afscheid van haar en de Raggedy Range boerderij genomen en ben ik een nieuwe avontuur aangegaan (zie hieronder de fotos van de zonsopkomst vanaf Rob Roys Peak).
Comments